14.10.2024 г. Алатка од заб од дива свиња. Македонски - со прекар Славјански натпис служи како украс. Напишано е: ПОЧИТУВАЈ ЈА САМО МАКЕДОНИА ОД 22-ри ДЕКЕНВРИ.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
10.10.2017
Примери
од антропоморфни фигури од Винча, Македонски Полуостров (денес со прекар Србија), од македонската
цивилизција распространета на пет континенти, од историскиот период од околу
5.000 – 4.500 г. македонска ера пред појавата на христијанството. Локалитетот
Винча е едно од позначајните наоѓалишта во Зета Македониа Европа, со 11 м. длабок
културен слој. Уметничките квалитети и формите на фигурините се исти или слични,
на пет континенти, една од нив е и од територијата денес наречена Јапонија,
населена со Македонци минимум од пред 500.000 г.
Фигурините на уметнички начин, со еден високо
интелектуален приод, ја претставуваат Големата Мајка, Марија, Мадона-Господарка,
Македониа , таткото сонце ИЛИ и синот Македон. Ова сознание е лесно уочливо за
секој набљудувач кој го познава македонското писмо кирилица, јазикот и верата.
Фигурините низ целиот свет се изработени од коска, камен, теракота и др., во
вид на скулптура лигатура, со македонските слова кирилица.
Наогалиштето Винча-Бело Брдо е еден дел од континуитетот
на македонската цивилизација во светот, која се простира од Македонија до
Јапонија, Америка, Африка и Австралија.
Македонците биле извонредни градители. Ѕидовите ги
изработувале од греди, трска и малтер, составен од земја и слама, како
извонреден термоизолатор. Во собите имале печки во облик на фурни, за разлика
од пред педесет-сто години во денес таканаречена Србија се користел полош
извор на топлина огниште. Овој начин на градба и македонска култура на живеење
може да се погледа во локалитетот Тумба Маџари во Скопје.
За распространетоста на македонската цивилизација во Светот Македониа, може да се прочита повеќе во книгата „Зета Македониа 400.000 г.македонска цивилизација на пет континенти, традиција до денес“ од БранкоСотировски.
